نظام های سلطانی

در کتاب حاضر، حکومت «باتیستا» در کوبا، «محمدرضا پهلوی» در ایران و «دو والیه» در هائیتی و تعدادی دیگر تحت همین چارچوب نظری موردبررسی قرارگرفته‌اند. این‌ها که در زمره خودکامه‌ترین حکومت‌های سیاسی جهان به شمار می‌آیند عموماً به‌واسطه فراگیر شدن فساد در تمامی سطوح جامعه عمری کوتاه دارند. در این کتاب نویسندگان به تشخیص و ماهیت آنچه نظامی سلطانی نامیده می‌شود پرداخته‌اند.