این کتاب، به معرفی وجه شاعرانۀ دهخدا و اشعار او می پردازد.
در این کتاب مقالاتی از بزرگان ادب و فرهنگ همچون سید حسن تقی زاده، محمد معین، پرویز ناتل خانلری، ایرج افشار، یحیی آرینپور، محمدرضا شفیعی کدکنی، غلامحسین یوسفی، محمدامین ریاحی و… دربارهی دهخدا و آثارش ارائه شده است.
در بخش پایانی کتاب نیز علاوه برگزیدۀ اشعار دهخدا، عکسهایی از دوران زندگی و چند دستنویس کوتاه او، ارائه شده است. علی اکبر دهخدا، بیشتر با لغتنامه، کارنامۀ سیاسی و مجموعۀ نوشتههای طنز اجتماعی و سیاسی با عنوان چرند و پرند شناخته میشود. اما او شاعر نیز بود اگرچه که در دوران زندگیاش کم شعر سروده است. شعر «یاد آر ز شمع مرده یاد آر» دهخدا، در حافظۀ تاریخی و ادبی ایرانیان تثبیت شده است.
«ای مرغ سحر! چو این شب تار/ بگذاشت ز سر سیاهکاری/ وز نفخۀ روحبخش اسحار/ رفت از سر خفتگان خماری/ بگشود گره ز زلف زرتار/ محبوبۀ نیلگون عماری/ یزدان به کمال شد پدیدار/ و اهریمن زشتخو حصاری/ یاد آر ز شمع مرده! یاد آر!»