«عبدالحسین زرینکوب زمانی پس از انتشار و مطالعۀ دو مجموعه از آثار شفیعی کدکنی در یادداشتی خطاب به این شاعر معاصر مینویسد: شعر، شعر جوهردار، شعر بینقاب، همین است. از تعادلی که در اجزا و مجموع یکیک شعرها به چشم میخورد، لذت بردم. خرسندم که شعر واقعی ما در صافترین و درخشانترین اشکال خویش شکفت و این آرزوی دیرینم برآورده شد. شعر شما زبان واقعی عصری است که همه کس آن را، تمام آن را فهم نکرده است.»