بوخارین این کتاب را در سال 1914 تکمیل کرد. این اثر تلاشی برای مقابله با اقتصاد سیاسی مکتب اتریش بود که عمدتاً توسط اویگن فون بوهم-باورک نمایندگی میشد. بوخارین این مکتب را بازتابی از موقعیت اجتماعی طبقۀ سرمایهدار میدانست؛ طبقهای که تمایل دارد اقتصاد را از دیدگاه مصرف و نه تولید ببیند، اما این نظر صرفاً مقدمهای است. مقدمهای است بر توجه دقیق به نظریۀ نهاییگرایی که در تضاد با نظریۀ ارزش کار _نقطۀ شروع مارکسیسم و اقتصاد کلاسیک_ است. بنابراین اگرچه بحث او با بسیاری از تغییرات و پالایشهای اقتصاد نئوکلاسیک سروکار ندارد، اما مارکسیسم را به شکلی بنیادین با فروض اساسی اقتصاد نوین دانشگاهی مقایسه میکند. بحث وی دربارۀ تعاریف ارزش «سوبژکتیو ( ذهنی ) » و «ابژکتیو ( عینی )» ، بسیاری از تفاوتهای اساسیای را آشکار خواهد کرد که موجب تمایز اقتصاد سیاسی مارکسیستی از مکاتب دیگر میشود. وی در سال 1938 در دوران پاکسازی بزرگ استالین به جرم خیانت اعدام شد.