گریه نکن بچه جان

نگوگی وا تیونگو نویسندۀ اهل کنیا، در رمان گریه نکن بچه جان راوی رنجی‌ است که از کشمکش‌ها، هرج‌ومرج‌های داخلی و سایۀ همیشگی استعمار در قارۀ آفریقا می‌برده. تمامی این‌ مسائل، نتایجی جز فقر و تلنبار احساسات سرکوب‌شده چیزی بر جا نگذاشته است. او همیشه میان چیزهایی که به زندگی امیدوارش می‌ساخته و آن واقعیتی که با ظلم درآمیخته بود، فرسنگ‌ها فاصله‌ حس می‌کرده. زمانی که مسیر رسیدن به رؤیاها مشخص نباشد مدام در مرز این کشاکش، این درون انسان است که بارها زاده می‌شود و بارها می‌میرد.