اطاق آبی

اطاق آبی آخرین نوشتۀ سهراب سپهری (۱۳۵۹ - ۱۳۰۷)، شاعر نوپرداز و نقاش ایرانی است که چند سال پس از مرگ او منتشر شد. این کتاب، که در واپسین سال‌های زندگی سپهری نوشته شده، دارای سه بخش مستقل «اطاق آبی» ،«معلم نقاشی ما» و «گفتگو با استاد» مربوط به سه دورۀ کودکی، جوانی و میان‌سالی اوست. اطاق آبی یگانه بخشی است که تاریخ نگارش آن (۵ آبان ۱۳۵۵) مشخص است و آن توصیف اطاقی است در انتهای باغ خانه‌ای که سپهری در دوران کودکی به آن علاقۀ فراوان داشت. سپهری ضمن توصیف دقیق اطاق، آن را مکانی نمادین و نمونۀ کوچک کیهان می‌داند و از درک چنین شباهت هایی لذت می‌برد. در بخش دوم، نارسایی‌ها و کاستی‌هایی نظام آموزشی بیان می‌شود و در واقع خاطرات دوران مدرسه و کلاس درس را با زبانی ساده و طنزگونه نقد می‌کند. در بخش سوم نیز دیدگاه‌های نویسنده دربارۀ مکاتب نقاشی و تاریخچۀ نقاشی در ایران و ویژگی‌هایی هنر شرق و غرب و تفاوت‌های آنها بیان می‌شود. این کتاب با نمونه‌ای از دست‌نوشته‌های نویسنده و چند طرح و عکس وی آراسته شده است.