هدف اصلی آموزش در دوران جهانی، آموختن برای پدید آمدن جامعۀ جهانی است، یکی از شیوههای بهبود شرایط تحقق جهانی شدن «پیچیدگیهای کاربردی» است. در سیارۀ زمین اندیشمندانی وجود دارند که قادر به درک تمام پیچیدگیهای موجود در زمین هستند؛ اما سیستمهای آموزشی موجود در جهان به جای پیوند اصول آموزشی و شناختی، آنها را تکهتکه کرده و به مسائل به صورت تکبعدی مینگرند. حال با این شرایط، برای جهانی شدن باید به اصلاح روش شناخت، اندیشه و آموزش پرداخت و آنها را که مکمل یکدیگرند توامان مورد استفاده قرار داد. نگارندگان در این کتاب، نخست با عرضۀ اطلاعاتی دربارۀ روشهای استراتژیک جهانی شدن به بررسی اصول آن و رابطۀ میان تجربه و استراتژی پرداخته و سپس سیاست پیچیدگی اندیشه را به همراه ویژگیهای آن در راه رسیدن به جهانی شدن مطرح ساخته است. در ادامه چالشهای دوران جهانی شدن را ارزیابی و آثار «ادگارمون»، یکی از نویسندگان کتاب حاضر را معرفی کرده است.