وقتی چخوف وارد زندگیام شد انگار نگاهم به همهچیز معنای خاصی پیدا کرد. قدرت او در شرح جزئیات و پرهیزش از به کار بردن کلیشهها خارقالعاده است. بههیچوجه دنبال نصیحت کردن و درس دادن نیست و در بخشش دیگران توانایی بسیاری دارد و به هیچ شکلی حکمی صادر نمیکند. در داستانهای او آدم خوب و آدم بد وجود ندارد، گویی زندگی را همچون تقدیر پذیرفته و با نهایت بدبینی به دنیا نگاه میکند. از آنجا که توانایی بسیاری در توصیف پُرمعنای زندگی آدمهای به نظر ساده و معمولی دارد، زندگیمان را غنیتر میکند، استعدادمان را در مشاهدۀ پیرامونمان پرورش میدهد و سبب میشود به نگاه شفقتآمیز خو بگیریم.