کتاب «نظریه گفتمان: از ساختارگرایی تا پساساختارگرایی» بر آن است تا تبار اندیشههای لاکلائو و موفه را در پرتو آراء اندیشمندانی که در نضج نظریهی آنها مؤثر بودهاند، ردیابی کند؛ از زبانشناسی ساختارگرای سوسور و مارکسیسم آلتوسری و دیکانستراکسیون دریدا گرفته تا دیرینهشناسی و نقد قدرت فوکو و سوژهی لاکانی. این کتاب ابعاد متنوع و متکثر اندیشههای این «زوج گفتمانساز» را هم بهلحاظ آراء نظری و هم از حیث تفسیر اندیشهی آنها از سوی سایر پژوهشگران و اندیشمندان معاصر، در فضای حاصل از پیچیدگیهای این پلورالیسم نظری شامل شده است. برای درک بهتری از متد و تکنیک در نظریهی گفتمان، به رهیافتهای معرفتشناختی و راهبردهای روششناسانه همچون برجستهسازی و حاشیهرانی و تحلیل متن بهطور مبسوط پرداخته شده است. مطالعهی این کتاب میتواند برای تمامی دانشجویان و پژوهشگران و علاقهمندان به علوم انسانی و اجتماعی مفید باشد.