بررسی تطبیقی رواداری مذهبی: در عصر آل بویه و سلجوقیان

در سایه رواداری مذهبی و دوری از تعصب است که اندیشه های مختلف و گاهی متضاد اجازه ظهور پیدا می کنند. رواداری عامل پویایی، بالندگی و رشد اندیشه‏های مختلف است.

رواداری مذهبی در امور سیاسی و حکومتی شرایط خوبی را برای استفاده از اندیشه های مختلف فراهم می آورد و حاکمان در استفاده از نخبگان جامعه فرصت مناسبی را دارا خواهند بود. رواداری مذهبی نسبت به علم و عالم و مراکز علمی و فرهنگی، شکوفایی علمی و فرهنگی و تمدنی را در پی خواهد داشت.

اگر رواداری در تمامی سطوح سیاسی، مذهبی، علمی و فرهنگی نهادینه شود جامعه مسیر ترقی را با بیشترین سرعت و کمترین مانع طی خواهد نمود و در حقیقت به آرمان انسانی نزدیک خواهد شد.