فرجام شناسی مسیحی

سیر تحول باورهای فرجام‌شناسانه در ادیان الهی خصوصا سنت اولیۀ مسیحی و مقایسۀ آن با آموزه‌های زردشتی و یهودی است که معمولا در قالب توصیف «آخر الزمان» و ذکر وقایع آن در عهد جدید مطرح شده است. در این راستا ابتدا تعریفی از فرجام‌شناسی و مکاشفه‌باوری ارائه گردیده و پیشینه و پیش‌زمینۀ تاریخی این مفاهیم در سنت‌های دینی پیش از مسیحیت بررسی شده و سنت‌های گوناگون با یکدیگر مقایسه، و تاثیرات احتمالی آنها بر یکدیگر، با رویکردی پدیدارشناسانه تبیین شده است. «فرجام‌شناسی» در غالب ادیان بزرگ سیری دایره‌ای داشته و به معنی پایان عالم در همان نقطۀ کمالی خواهد بود که در آغاز بوده است. از مشترکات آموزه‌های فرجام‌شناسانه در این ادیان، وجود رهبری در راس جنبش اصلاح‌گراست که مکاشفاتی از عالم غیب، او را یاری می‌نماید.