سید فخرالدین شادمان، نویسنده این کتاب، یکی از رجال سیاسی و متفکر تاریخ معاصر ایران بود .در سال 1286ش در تهران به دنیا آمد .تحصیلات خود را تا درجه دکتری حقوق از دانشگاه پاریس و دکتری اقتصاد از لندن ادامه داد . مشاغل متعددی همچون تدریس، دادیاری و بازپرسی، ریاست شرکت بیمه ایران، وزارت اقتصاد کشاورزی، دادگستری، بازرسی بانک کشاورزی، ریاست شورای عالی برنامه و بالاخره نیابت تولیت آستان قدس رضوی را بر عهده داشت .او در دانشگاه نیز تدریس میکرد و آثاری نیز به رشته تحریر در آورد .در این کتاب از مباحث مدرنیسم، تجدد، سنت، رابطه آنها با هم، ویژگیهای تجدد غربی و روشهای مواجهه و رویکرد به تمدن غربی، غربگرایی و غرب ستیزی صحبت میشود .نگارنده معتقد است "پیش از آن که ایران یکباره به دست تمدن فرنگی اسیر و گرفتار و بیچاره و بی اختیار شود، خود باید آن را به اختیار و تدریج و به عقل و تدبیر مسخر کند و زبان فارسی که عزیزترین میراث ملی ایران و بزرگترین جلوهگاه فکر و ذوق ایران است از بد بدخواهان در امان بماند ."نویسنده همچنین به موانع و مشکلاتی اشاره میکند که مانع از تسخیر تمدن فرنگی از سوی اندیشمندان ایرانی میشود .وی راههای مقابله با غلبه غرب و غربگرایی را نشان میدهد .کتاب نخستین بار در سال 1326به طبع رسیده و اینک با مقدمه مفصلی درباره زندگی، آراء، اندیشهها و زندگی سیاسی به قلم دکتر عباس میلانی استاد دانشگاه استانفورد آمریکا که خواهرزاده مولف است، مجددا به چاپ رسیده است .