آوای کوهستان

یاسوناری کاواباتا (1973-1899) یکی از قله های ادبیات ژاپن و جهان است، نامی که در میان مخاطبان ایرانی بسیار شناخته شده است. شاید او در کنار یوکیو میشیما، آکو تاگاوا و اوئه از مهم ترین نویسندگان ژاپنی ای باشد که آثارش زودتر از بقیه ی ژاپنی ها به ایران رسید.کاواباتا در ژاپن هم یک اسطوره ی ادبی است. مردی همیشه مریض و تکیده که نه چپ بود و نه راست، و تنها راوی طبیعت گره خورده با راز و اندوه کشورش بود. او جایزه ی ادبی نوبل را در سال 1968 از آن خود کرد. همچنین یکی از چهره های متنفذ ادبی در ژاپن بود و داور مهم ترین جایزه ی ادبی ای ن کشور یعنی آکوتاگاوا. مردی که مسیر ادبی بسیاری از نویسندگان را هم رقم زد.

رمان آوای کوهستان یکی از درخشان ترین آثار اوست. رمانی فراموش نشدنی که در سال 1954 منتشر شد و درخشید. قصه ی مردی که انگار جنگ فرزندانش را از مدار اقتدارش خارج کرده و او باید خود را سپر کند و، البته، این میان گناه و عشق نیز وجود دارد… تصویرسازی های کاواباتا در تاریخ ادبیات شهرت دارد و نفوذش در ذهن پیچیده ی شخصیت ها و، در نهایت، خواننده ای که مبهوت این فضا می شود. او بر بسیاری از نویسندگان جهان، از جمله گارسیا مارکز، تاثیر مستقیم گذاشته است. کاواباتا در هفتاد و چهار سالگی با گاز خودش را کشت.