هزاران مرغ دریایی هر روز برای خوردن صید پرواز میکردند و گاهی برای تکهای غذا راه جنگ و گریز را پیش میگرفتند. برای آنها پرواز وسیلهای برای به دست آوردن غذا و زنده ماندن بود. «جاناتان لیونیگ استون» مرغ دریایی بود که متفاوت از دیگران بود و برای او نفس پرواز مهمتر بود. او هرروز بیشتر اوقات خود را صرف یادگیری پرواز به شیوههای متفاوت میکرد و همیشه به علت متفاوت بودنش مورد سرزنش والدین و دوستان خود قرار میگرفت؛ اما برای رسیدن به هدف خود از هیچ کوششی دریغ نمیکرد و هر روز به فهم چیزهای تازه و ماورای خوردن میاندیشید.