این کتاب مربوط به مقطعی حساس و مهم از تاریخ ایران است، یعنی وقایع از اواخر دوران صفوی تا سال ۱۲۰۹ق در آن به رشته تحریر کشیده شده است. این کتاب موسوم به «تاریخ ملکآرا» است و علت نامگذاری را مؤلف آن «میرزا علیقلی بن محمد چلاوی» متخلص به «اقبال» به افتخار «محمدقلی میرزا ملکآرا» پسر سوم فتحعلیشاه قاجار و حاکم مازندران اعلام کرده و به دستور او آن را تصنیف کرده است.