خانوادهی زبانهای ایرانی یکی از کهنترین و بزرگترین شاخههای زبانی در خانوادهی بزرگ زبانهای هند و اروپایی است. زبان اوستایی از کهنترین زبانهای ایرانی است که تاریخ آن به حدود اواسط هزارهی دوم پیش از میلاد بازمیگردد و زبان فارسی رایجترین زبان ایرانی در عصر حاضر است. اکنون زبانها و گویشهای ایرانی را، نه تنها در جایجای ایران و افغانستان و تاجیکستان، بلکه در پهنۀ وسیعی از ترکستان چین در شرق (سَریکُلی) تا اقصا نقاط آسیای صغیر در غرب (کردی)، و از ماورای قفقاز در شمال (آسی) تا حاشیۀ جنوبی خلیج فارس (کُمزاری) میتوان شنید. این کتاب روایتگر تاریخ زبانهای ایرانی است و آثار بر جای ماندهی این زبانها را، که ارزشمندترین میراث نیاکانمان است، معرفی میکند.