در این کتاب، مجموعه گفتارهایی مورد بررسی قرار گرفتهاند که حراست از وضع موجود را بر تغییر آن ارجح میدانند. نویسنده با رجوع به ساختار منطقی این گفتارها نخست آنها را به سه گروه که به ترتیب بر اساس مفاهیم انحراف، بیهودگی و مخاطره شکل گرفتهاند، تقسیم کرده، سپس با اشاره به مثالهای عدیدهای که برگرفته از ادبیات سیاسی دو قرن اخیر هستند، نحوۀ بازتولید این ساختار منطقی را توضیح میدهد.