کشف حجاب در ایران دورۀ پهلوی اوّل اقدامی بود که نه تنها وضعیت زنان را تغییر داد، بلکه جامعه را نیز عمیقا دگرگون کرد. اجرای این سیاست هفت سال طول کشید و هدف از آن بیرون آوردن زنان ایرانی از پس پرده و غربی کردن آنها بود. پژوهش حاضر، به بازخوانی و نقد و تحلیل این واقعه از زوایای جدید اختصاص دارد. نگارنده تلاش کرده تا ابهامات، اشتباهات، پیش فرضها و داوریهای موجود در مورد کشف حجاب را مورد مطالعه قرار دهد. آنچه در این پژوهش مورد اهمیت است، نخست سیاستهای عملی دربارۀ کشف حجاب است، دوم بازتابها و تأثیرات آن در داخل و خارج و در نهایت، روایتها و بازنماییهایی است که با دید منفی و مثبت از این واقعه به ثبت رسیده است.