در این کتاب کوشش شده است بخشی از تاریخ اندیشه بلاغی در قرن هفتم و هشتم به نگارش درآید.
در عنوان این کتاب از واژۀ “بازنگری” بهره گرفته شده است کار مورخ اساسا به یک معنا عبارت است از وارسی مدام تاریخ و منابع تاریخی برای رسیدن به روایتی هرچه نزدیکتر به حوادث و رویدادهای عینی و اندیشگانی.باتوجه به اینکه در هر دورهای شاهد یافتهشدن منابع تازه هستیم ، عجیب نیست اگر در نوشتن تاریخهای جدید، با اطلاعات و تحلیلهای تازه روبهرو شویم.
در این پزوهش نیز کوشش شده است تا در تاریخ شکلگیری برخی از ساختارها و مفاهیم و روشهای علم بلاغت بازنگری شود.شایسته است که درباره معنای “بازنگری” اندکی درنگ کنیم.مراد نویسنده از این اصطلاح الزاما این نبوده است که نادرستیهای برخی از پژوهشهای پیشین را نشان دهد. بلکه ” بازنگری” را همچنین دربردارندۀ این معنا گرفته است که درباره بخشهایی از تاریخ علم بلاغت که تا به امروز کمتر مورد توجه قرار گرفته است سر بکشد و اگر مطلب جالب توجهی وجود دارد بیان کند.بنابراین مطالب این کتاب، مصادیقی از هر دو معنای بازنگری را دربردارد.