هتروپلیس

شهر دموکراتیک چیست ؟ شهر از منظر فلسفه دموکراسی چگونه بایستی باشد؟ آیا رعایت مشتقات اصل مشارکت در شهر توسط نهادهای دولتی و مردمی برای تحقق ایده شهر دمو کراتیک کافیست؟ در چنین شهری، جایگاه سیاست و فرهنگی شهری چیست؟ آیا چنین ایده‌ای می تواند ناشهرهای کنونی‌مان را از بند معضلات چندوجهی شایع چون رخوت و مسمومیت اجتماعی رها سازد؟ این کتاب که ستون اصلی اش استوار بر «تباین گرایی» است، می‌کوشد با اتخاذ نگاهی فلسفی و سیاسی، تا حد توانش پرده از ابهامات دموکراتیک مباحث شهری بردارد؛ به دیگر سخن، آنچه می‌کاود پذیرش تفاوت و حق به متفاوت بودن در شهر است. شهری که در اسارت شخص یا گروه بخصوصی نباشد و هیچ پرچم واحدی بر فراز آن به اهتزاز در نیامده باشد. این یعنی سرزمینی در تقابل با تئوکراسی و الیگارشی و در موافقت با دموکراسی و تکثر. مگر نه این است که همه شهرهای موفق و مرفه دنیا از دل تنوع و تعدد انتخاب زاییده شده‌اند.