پریسا داودی در بخشی از مقدمه کتاب درباره کلیت این اثر گفته است: «زیر و رو، کندوکاوی است در تاثیرات عقیدتی بر مکان… به زعم من آنچه این مفهوم را به بهترین نحو بیان میکرد، مدیوم عکاسی و سازوکارش بود. آنگونه که از ابژهها فاصله میگیرد و آنها را در فضا قرار میدهد، با نگاهی بیواسطه و سرد به نامکانی خالی از جمعیت و رها شده که مصداقی است برای از کارافتادگی یک مکان…»