این کتاب تصویرگر پردههایی از زندگی هنری یکی از نقاشان معروف ایران است. محمد غفاری، متولد سال 1226 در تهران، از کودکی به نقاشی علاقهمند بود. دانشآموز دارالفنون بود که نقاشیاش از چهرۀ مدیر مدرسه در بازدیدی موردتوجه ناصرالدینشاه قرار گرفت و در شانزدهسالگی بهعنوان نقاش دربار بهکار دعوت شد. کار او ثبت تصویری چهرهها، فضاها و رویدادهای مهم دربار بود. در 43 سالگی لقب کمالالملک را دریافت کرد و گفته میشود که در مدت حضور در دربار جمعا حدود 170 تابلو کشید. او در 47 سالگی، پس از مرگ ناصرالدینشاه، برای آموختن فنون نقاشیهای اروپایی مدت 4 سال در ایتالیا و فرانسه بهسر برد. بازگشت او به ایران مصادف با جنبش مشروطه بود. در اوایل دولت رضاخان چندسالی در وزارت صنایع مستظرفه همکاری کرد تااینکه در سال 1306 (در 80 سالگی) در ملک شخصیاش در نیشابور رحل اقامت افکند و تا پایان عمرش 13سال درآنجا ماند.کمالالملک در سبک کار طبیعتگراست