قصهگویی یکی از قدیمیترین هنرهایی است که میان مردم رواج داشته است. در گذشته، قصه وسیلهای برای انتقال ارزشها و آداب و رسوم و تاریخ بوده است. آربوثنات اهمیت قصهگویی را چنین میگوید: قصههای قوی وسیله پیوند جامعه بودهاند، این قصهها نه تنها بیانگر افکار، احساسات، اعتقادات و رفتارهای مردم، بلکه سازمان دهنده و تقویتکنندهی آن ها نیز بودهاند.