از میان هنرهای تجسمی اسلامی، نقش هندسی، که نخست در معماری روزگار کهن (به ویژه در مصر)، با دسترسی نداشتن به معیارهای اندازه گیری دقیقبرای انتقال نقشه ساختمان ها به کار برده می شد و تنها با ریسمان و چندپاره چوب بهره گیری از آن میسر می گشت، اهمیتی یافت و پایه ای گشت برای پیدایش نقش های دلکش و دلاویز اسلیمی. در این کتاب، اصول و شیوه پرداختن این نقش ها نمودار شده است و زیبایی های مندرج در بناهای اسلامی که سهم عمده ای از آن در ایران موجود است، به دست داده شده است. هندسه که اساس آن در تناسب و تقارن است در چند هنر اسلامی استفادة فراوان یافته است.فصل های هفت گانه این کتاب به این هنرها پرداخته اند: آدمی و اندازه، الگوهای هندسی در طرح های اسلامی، معماری، خوشنویسی اسلامی، عروض در شعر عرب، موسیقی در جهان اسلام، و تحلیل الگوها در هنرهای عملی.