دختران خانه ی شماره ی 17

ما اتفاق ها را آن گونه به یاد می‌آوریم که ذهن مان می‌خواهد. آن چه می‌بینیم، می شنویم و حس می‌کنیم در ذهن ما جا می‌گیرد، ولی ذهن انسان تصویرها را به شکلی دگرگون می‌کند که با دنیای واقعی متفاوت‌اند. ذهن انسان دوربین بی طرف و ثابتی نیست، بلکه تدوین گر و فریبکار است.
همین باعث می‌شود روایت هر کسی از تجربه‌ی زیستن یگانه و مختص به او باشد. تجربه‌های عاشقانه نیز بر همین اساس به یاد می‌آیند و هنر رمان ساختن جهان تازه‌ای از هزارتوی ذهن با هزارتوی زبان است.