اصول مدیریت تداوم کسب و کار

پذیرفته شده‎‌ترین تعریف مدیریت تداوم کسب و کار عبارت است از: یک فرآیند مدیریت جامع است که تهدیدهای بالقوه یک سازمان و تأثیرات احتمالی آن را بر عملیات تجاری شناسایی می‎کند. در صورت تحقق این تهدید‌ها، عواملی را که ممکن است باعث بروز آن شود بررسی کرده و در نتیجه یک مدل جهت ایجاد تاب‎‌آوری سازمانی با قابلیت واکنشی مؤثر ارائه می‌دهد که در آن از منافع ذی‎نفعان اصلی که شامل شُهرت، نام تجاری و فعالیت‎های ارزش‌آفرین هستند محافظت می‎کند.
این تعریف از تعاریف رسمی گواهینامه ایزو ۲۲۳۰۱، موسسه بین‌المللی بازیابی فجایع (DRI) و موسسه مدیریت تداوم کسب‌وکار (BCI) وام گرفته شده است. همچنین، توسط متخصصان برجسته صنعت مدیریت تداوم کسب‌وکار توسعه یافته است و نشان‌دهنده ماهیت اقدامات این رشته در سازمان‎‌ها می‎باشد. یکی از ویژگی‎های بارز مدیریت تداوم کسب‌وکار این است که طیف گسترده‎‌ای از روش‎ها را در شاخه‎‌های مختلف مدیریت (به‌ویژه ریسک، استراتژی مالی و مدیریت پروژه ) در برمی‎گیرد، که این موضوع حاکی از وجود یک رویکرد مدیریتی فراگیر در ایجاد توانایی‌های شرکت برای حفاظت از دارایی‌های با ارزش سازمان است.