تاریخ ایران از نگاهی دیگر

بازگشت به خانه یکی از بهترین آثار هارولد پینتر برنده جایزه نوبل است، اثری قابل توجه که بسیار مورد تحسین منتقدین قرار گرفت. اثری درگیر کننده، کمدی سیاه و متشنج که پس از اولین اجرایش در سال ۱۹۶۵ هر ساله مرتب روی صحنه رفته است. سخنان خود پینتر در سال ۱۹۷۰ در هامبورگ هنگام دریافت جایزه ژرمن شکسپیر به این نمایشنامه به عنوان ترکیبی از زبان و طرح داستانی ساده ای همراه با شخصیت هایی بسته و غیرقابل نفوذ اشاره دارد: «هیچ یک از نمایشنامه هایم را نمی‌توانم خلاصه کنم. نمی‌توانم هیچ یک از آنان را وصف کنم، جز این که بگویم: چیزی هستند که اتفاق می‌افتند، چیزی هستند که می گویند و چیزی هستند که انجام می‌دهند.»این کتاب برای اولین بار در سال ۱۹۶۵ انتشار یافت و در ایران فتاح محمدی آن را ترجمه و نشر هزاره سوم منتشر کرده است. روایت در خانه‌ای قدیمی و نیمه مخروب در شمال لندن می‌گذرد که خانواده ای از مردها در آن زندگی می کنند: مکس، بزرگترین فرد خانواده که پیرمردی پرخاشگر است، برادر جوان‌تر و به‌دردنخور او سَم و دو تا از سه پسر مکس که هیچ کدام ازدواج نکرده‌اند. بزرگترین فرزند مکس، تدی نام دارد که شش سال گذشته را صرف تدریس فلسفه در آمریکا کرده و اکنون همسرش روث، را برای اولین بار به خانه ی پدری اش می آورد. با پیشروی داستان و آمدن تدی و روث به خانه، همه چیز شکل دیگری به خود می گیرد و اتفاقات عجیب و غریب زیادی به وقوع می پیوندد...