ما صدا هستیم. ( یا این طور فکر می کنیم ) و تا زمانی که باور داشته باشیم که ما صدا هستیم، داستانی که روایت می شود، کیفیت زندگی مان را تعیین می کند، هر لحظه از تجربیات مان را شکل می دهد. هر چیزی که می خواهیم و به آن باور داریم، مستلزم تغییر است. جهان بازتابی به سوی شما ندارد. دنیای شما توسط خودتان ایجاد می شود، لحظه به لحظه. دنیای من نیز توسط خودم خلق می شود، ثانیه به ثانیه. همه ما در هر لحظه از زندگی روزمره واقعیت خودمان را می سازیم. تو، من و هر کس دیگری بر روی این کره خاکی به نوعی سازنده واقعیت است. ما در هر ثانیه تجربیات زندگی خودمان را بنا می کنیم.بدون حضور شما، واقعیت تنها انبوهی از انرژی در حال چرخش است. بدون وجود شما خورشید، ماه، کهکشان و حتی غروب خورشید نیز وجود ندارد. همچنین هیچ میز، صندلی، ماشین و یا تلفن همراهی نیز وجود ندارد. بدون شما، اصلا هیچ چیزی وجود ندارد. آنها تنها زمانی به واقعیت تبدیل می شوند که شما این تکه های انرژی را مشاهده کرده و همانند تکه های پازل کنار هم قرار دهید و برچسب گذاری شان کنید. همه حوادث، اجسام، خانه ها و ماشین ها در زندگی تان به آن شکلی که آنها را می بینید و درک می کنید ساخته می شوند. آنها در همین لحظه توسط افکارتان و توسط انبوهی از انرژی های چرخان شکل می گیرند. و این گونه است که انرژی به جسم و افکار به چیزها مبدل می شود.