تردید نیست که با انتشار مجموعه « یکی بود ، یکی نبود » در سال 1300 خورشیدی ، یکی از مهمترین حوادث تاریخ ادبیات ایران روی داده است .دلیل اهمیت این مجموعه در این است که جمال زاده با آن برای نخستین بار داستان کوتاه را به معنی امروزی آن وارد ادبیات فارسی کرد .اما اگر نویسنده در این مجموعه پاره ای از ساختارهای داستان کوتاه غربی را به عاریت گرفته است ، سنت کهن داستان سرایی در ایران را کاملا به یک سو ننهاده است .بخشی از گیرایی « یکی بود ، یکی نبود » مرهون همین آمیزش است .