در تاریخ ادبیات فرانسه قرن بیستم فرانسوا موریاک جایگاهی کمنظیر و درخشان دارد. از همان اولین کتابی که در جوانی منتشر کرد جامعه ادبی کشورش را تحتالشعاع نام خود قرار داد تا هنگام مرگ، انتشار هر جزوه و کتابی از او به مثابه حادثهای بزرگ در صحنه ادبیات فرانسه تلقی میگردید. اما بیشک هنر این نویسنده، تسلط کمنظیرش به فن «رماننویسی» بود. موریاک عناصر داستان و روایت را بسیار خوب میشناخت و رمانهایش با وجود عمق فلسفی، بسیار جذاب و خوش خوانند.پرسوناژ اصلی رمان «یک تراژدی عاشقانه» زن جوانی است که میخواهد (خودش) باشد و امیال عاطفی و زندگی فردیاش را به دور از قیود دست و پا گیر اجتماعی و بایدها و نبایدها پیش ببرد. ولی خانواده، اجتماع و سنت مانع او در راه رسیدن به آرزوهایش میشوند و از دل این کشمکش، هسته اصلی رمان «یک تراژدی عاشقانه» شکل میگیرد.در سال 1952، آکادمی سلطنتی سوئد جایزه نوبل ادبیات را (به سبب تحلیل ژرف و نافذ روح انسان و نیروی هنرمندانهای که فرانسوا موریاک به وسیله آن زندگی آدمی را در قالب رمان به تصویر کشیده است) به این نویسنده بزرگ اعطا میکند.