ضرب المثلهای معروف ایران

ضرب المثلهای هر ملت نشان دهنده افکار و روحیات آن ملت است و جامعه‌شناسان از این رهگذر می‌توانند به ویژگی‌های روحی و اخلاقی یک جامعه پی ببرند. گاه یک ضرب المثل برای بیان یک مطلب آنچنان گویا و بلیغ است که از سخنی مطول تأثیر آمیزتر است و این اثر را در بکار بردن یک شعر مناسب نیز می‌توان یافت. شاعران و نویسندگان بزرگ ایران نیز از ضرب المثلها سود فراوان جسته‌اند و جای پای ضرب‌المثلها را در آثار آنان جای جای می‌بینیم. آفرینندگان ضرب المثلها در هیچ جای گیتی شناخته نشده‌اند و این پدیده ایست که ضرورت‌ها و نیازهای مردم آفریننده آنهاست و از صدها سال پیش تاکنون سینه به‌ سینه به‌ما رسیده‌است.

خار را در چشم دیگران می بینه و تیر را در چشم خودش نمی بینه !
در مورد مردم عیب جو گفته می‌شود.

خاشاک به گاله ارزونی ، شنبه به جهود!
در موردی گفته میشود که بخواهند چیزی یا کسی را تحقیر کنند و ناچیز انگارند.

خاک خورو نان بخیلان مخور !
( .... خار نه ای زخم ذلیلان مخور ) « نظامی گنجوی »

- از این کتاب تنها یک جلد موجود است.
از آنجایی که این کتاب قدیمی و از کتابخانه‌های شخصی درآمده ممکن است ورق‌خورده، کهنه یا گاهی با ظاهری مستعمل باشد که برای مخاطبین این دست از کتاب‌ها امری آشناست.