عشق بدون بیداری ممکن نیست

در سرتاسر این کتاب، آدیاشانتی سعی در دعوت مخاطب به سکوتی درونی دارد و خداوند را مظهر این سکوت می‌‌داند تا به آنجا که می‌‌گوید: «به خدای خود بنگرید، همواره در سکوت است و این سکوت اوست که بر جذابیتش افزوده و او را مملو از خرد و حکمت کرده است.»