چگونه میتوان در حرفه رواندرمانی رشد کرد و این کار پیچیده و دشوار را به حرفهای فرحبخش بدل کرد؟ آیا میتوان از این کار بالقوه دردناک لذت هم برد؟ آیا راهی برای ارتقاء و گسترش مهارتها و ظرفیتهای حرفهای درمانگران وجود دارد؟ کدام انگیزهها برای ورود به این حرفه، از زمره انگیزههای مشکوک یا بعضا مرضی به شمار میروند؟ بهترین راههای آموزش، پس از اینکه تحصیلات رسمی را به پایان رساندیم کداماند؟ چگونه میتوان در حرفه خود به بالندگی و شکوفایی رسید؟ برت کار در این کتاب به این پرسشها و بسیاری پرسشهای دیگر میپردازد و میکوشد تجربه چهلساله خود از کار تحلیلی را با خوانندگانش در میان بگذارد. کار عضو هیئت امنا و انتشارات موزه فروید و همینطور، عضو انجمن روانکاوی بریتانیاست و در حال حاضر در منطقه همپستد در شمال لندن، به رواندرمانی انفرادی و زوجدرمانی تحلیلی اشتغال دارد.