سفرنامه جلال الملک

این سفرنامه با نسخه‌ای منحصربه‌فرد در کتابخانه ملی ایران، شرح مأموریت فردی وابسته به دربار ناصرالدین‌شاه است که برای رساندن خلعت از جانب شاه، ابتدا عازم اصفهان و سپس شیراز شده است. نویسنده این سفرنامه جعفرقلی‌خان اعتمادی ملقب به «جلال‌الملک» یا «معین‌السلطان»، فرزند عیسی‌خان اعتمادالدوله، پسردایی ناصرالدین‌شاه و داماد ظل‌السلطان است. او و برادرش مجدالدوله از پیشخدمتان و نزدیکان پادشاه به‌شمار می‌رفتند که در بیشتر سفرهای متعدد داخلی و خارجی، شاه را همراهی می‌کردند. جعفرقلی‌خان در طول زندگی نسبتاً طولانی‌اش القابی مانند: غلام‌بچه‌باشی، جلال‌الملک، حاجب‌الدوله و معین‌السلطان را صاحب گردید. ایشان وقتی این سفر را انجام داد دارای لقب جلال‌المک بود.