ژاپنیها از سال 1910 پس از اشغال کره، برای کرهایها قوانین جدیدی وضع کرده بودند. از جمله این قوانین آن بود که هیچ کرهای حق نداشت ریاست جایی را بر عهده داشته باشد. پدر، عمو و برادرم، همیشه در خصوص تصمیمات ژاپنیها برای ما بحث میکردند و خانمها را در بحث شرکت نمیدادند. بعد از بحث مفصلی بین آنها، ما خانمها دریافتیم که از آن پس همه کرهایها باید یک اسم جدید ژاپنی برای خود انتخاب کنند. پدرم اسم من را که دختر کوچک خانواده بودم، «کی اکو» گذاشت. با این تصمیم ژاپنیها و بحث و جدلهای بعد از آن، اتفاقات جدیدی برای ما رخ داد. این اتفاقها پیکره اصلی داستان حاضر را تشکیل میدهد.