چشم پاینده مجموعهای از جستارهای بارنز درباب نقاشیهای مورد علاقهی وی است. بارنز از چشم یک رماننویس به این نقاشیها نگریسته است. از دیرباز نسبت ادبیات و نقاشی را به رابطهی میان دو خواهر تشبیه کردهاند. بسیاری از نویسندگان برجسته در آثارشان به توصیف آثار تجسمی در قالب کلمات پرداختهاند. نویسنده در این کتاب به جای توصیف نقاشیها در یک اثر داستانی ،از فرم جستار استفاده کرده است. او در این جستارها به چهرههای نقاشی شده در آثار نقاشان برجستهای نظیر کوربه، مانه، دُگا و دیگران میپردازد و شخصیتهای ادبی را در پس این چهرهها مییابد.