.. باور نکنی این کرم سرد˚رنگِ گوریده از اندوه را در پیله ی کهنه ی خاک گرفته اش محصور... پروانه ای جایی در آن اعماق هنوز بال هایش را آشفته به قفس سینه ام می کوبد.