اوستا و کهنترین بخش آن یعنی گاتاها، مطمئنترین سرچشمهی پژوهش و آشنایی با آموزشهای اخلاقی و معنوی زرتشت است که به صورت نوشته از 3700 سال پیش، از نسلی به نسل دیگر منتقل شده و اینک به دست ما رسیده است. گاتاها دارای هفده هات یا بخش است که به هنگام گردآوری اوستا آن را در میان یسنا که نیایشهای کهن پیش از زرتشت است جای دادهاند. این کتاب، ترجمهی هات بیست و هشتم تا سی و چهارم گاتاهاست که در آن مضامینی از این دست بازگو شده است: "وجود و گوهر نیک و بد در آدمی با نامهای سپنتامئینیو که پرتوی از ذات اهورا مزدا و سرچشمهی همهی نیکیها، پاکیها و شادیهاست و دیگری آنگرمئینیو (اهریمن) که نماد شر، پلیدی و ویرانگری است"، یاری خواستن زرتشت از اهورا"، "ذکر شش صفت اهورامزدا به وسیلهی زرتشت که از آن جمله است: اشا، وهومنه، خشترا، آرمئیتی، هئوروتات و امرتات"، "مقاومت در برابر گمراهانی که سود خویش را در آزار دیگران میبینند و با راستی میستیزند"، "ملزم کردن هر فرد اعم از زن و مرد در آباد کردن جهان" و "افزونی اندیشه به وسیلهی هماهنگی با صفات اهورامزدا".