هدایت در «اصفهان، نصف جهان»، سفرنامهی خودش به این شهر تاریخی را بازگو میکند و به توصیف آثار دیدنی و تاریخی آن میپردازد. توصیف قصهگونهی هدایت در این سفرنامه چنان ماهرانه و جالب توجه است که بههیچوجه خواننده را خسته نمیکند؛ زیرا هدایت در عینحالیکه به توصیف معماریها، کاشیکاریها و زیباییهای این مکانها میپردازد، در میان آن، با آوردن حکایتهای شیرین و یا باورهای افسانهگونهی مردم آنجا، خواننده را از کسالت درمیآورد و به اِطناب ملالانگیز گزارش سفرش، رنگ و جلایی شیرین و خواندنی میدهد.