فقط گوش کن

«فقط گوش کن» دربارۀ پذیرفتن حقیقت و نیز شهامت گفتن آن است و ماجراهایش به موج‌هایی می‌ماند که در پی هم فرود می‌آیند و اوج می‌گیرند و احساسی که خواننده هنگام خواندنش دارد احساس غریقی است که اندک‌اندک خود را از ژرفای آب به سطح می‌رساند و نفسی عمیق می‌کشد.