شاهنامه و زبان پهلوی

موضوع این کتاب به سنجش چند داستان و ابیاتی از شاهنامه فردوسی با برابر آنها در زبان فارسی میانه اختصاص دارد .این داستان‌ها در شاهنامه زیر عنوان : پادشاهی اشکانیان، داستان بوذرجمهر، پادشاهی گشتاسب، داستان در نهادن شطرنج، داستان بیژن و منیژه، به نظم درآمده که برابر آنها در فارسی میانه عبارت‌اند از :کارنامه اردشیر بابکان، یادگار زریران، گزارش شطرنج، و قطعه آخرین ایزدان .در این بررسی پیوندی که میان داستان سرایی و شیوه نگارش اندرزها وجود داشته مطرح می‌گردد و چگونگی انتقال آنها از زبان کهن‌تر به زبان تازه‌تر (زبان فردوسی) به شرح در می‌آید .