زیبایی شناسی و نظریه رمان

باختین در پانزده سال آخر زندگی خود توفیق یافت تا شاهد کنار رفتن پردۀ سکوت از بخش عظیمی از آثار خود باشد. جا نمایۀ اصلی کتابی که در دست دارید و آخرین نوشتۀ او محسوب می شود (۱۹۷۵)، هستۀ اصلی مجموعه ای است سه محوری که داستایوفسکی و رابله دو محور آن را تشکیل می دهند. باختین در این کتابآنچه را تنها از خلال این دو اثر می شد حدس زد، به روشنی توضیح می دهد؛ مضامینی همچون زیربنای استوار و رو ش شناختی و فلسفی اثر، بیان بی پروای نظری های نوین در زمینۀ رمان و همچنین نگرشی که، هرچند در لفافه اما در زمان خود، تحولی در نظم حاکم محسوب می شد؛ این نکتۀ آخر توضیحی است بر اینکه چرا این اندیشمند در طول سا ل های زندگیش همواره در انزوا به سر برد.