کتاب حاضر در چهارچوب نظریه میدانهای اجتماع «پییر بوردیو» به نحوه تکوین میدان تولید ادبی در ایران و صورتبندی آن میپردازد. بدین منظور ابتدا جایگاه نظریه تلفیقی میدانهای اجتماعی در زمینه سنّتهای عینگرایی و ذهنگرایی جامعهشناسی تعیین و پس از آن معرفتشناسی رابطهگرا با جامعهشناسی بازاندیشانه بوردیو بیان میگردد. در این رهگذر تاریخچه نظریه میدان در فیزیک و روانشناسی تعقیب میشود تا به فهم هرچه بیشتر نظریه میدانهای اجتماعی بوردیو یاری رساند. شرح این نظریه از مبادی آن آغاز میشود و تا توصیف نظریه عمل به واسطه مفاهیم نوبنیاد منش و میدان تولید او، ادامه مییابد. بخش بعدی کتاب به نظریه بورددیو در زمینه جامعهشناسی ادبیات اختصاص دارد. در این مقال فرآیند شکلگیری عمل ادبی را با توجه به دیالکتیک منشزیباشناسانه و میدان تولید ادبی توضیح داده میشود. روش ساختارگرایی تکوینی و انتقادات مطرح درباره نظریه بوردیو از دیگر مباحث این بخش است. در پایان پس از بیان زمینههای تاریخی تمایز و ظهور همه جانبه میدان تولید ادبی در سالهای بعد به طلایههای شکلگیری میدان تولید ادبی در ایران پرداخته میشود. در این مسیر زیر میدانهای شعر و داستان به صورت جداگانه ترسیم و مسیر زندگی صادق هدایت، سرآمد نویسندگان آوانگارد، بازسازی و نحوه تولید اجتماعی رمان «بوفکور» شرح داده میشود.