مکتب نگارگری شیراز حاصل تعامل سالیان دراز نیروهایی است که در زمینههای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی فعال بودهاند. نویسنده در کتاب حاضر ابتدا به بررسی دورنمای تاریخی شیراز از صدر اسلام تا سده هشتم هجری و در واقع دریافتهای تاریخی و فرهنگی و هنری و اجتماعی و اقتصادی شیراز در گذر از سده های متوالی تا سدههای هفتم و هشتم هجری پرداخته که زمینههای اساسی برای شکلگیری مکتب نگارگری بوده است و سپس در سه بخش بعدی به تفصیل احوال سیاسی، رویکردهای فرهنگی و هنری، و ویژگیها و آثار بازمانده از سه دوره شاخص مکتب شیراز، یعنی دورههای آل اینجو، آل مظفر و تیموریان را ذکر کرده است.