از بهزاد تا رضاعباسی

پژوهش حاضر تلاشی است برای بیان سیر تحول و تطور مینیاتور در سده های دهم و یازدهم هجری که در واقع پنج حوزه نگارگری هرات، تبریز، مشهد، قزوین و اصفهان را در بر دارد. نویسنده ابتدا به بررسی آثار کمال الدین بهزاد، مینیاتورنگار نابغه شرق و نقش وی در شکل گیری مکتب مینیاتور تبریز و در ادامه به بیان تکامل آثار و اوج شکوفایی آثار سلطان محمد، برجسته ترین مینیاتورنگار سبک جدید تبریز پرداخته است. سپس پیدایش و گسترش سبک مشهد، چگونگی شکل گیری سبک قزوین و پیدایش مینیاتور اصفهان به همراه تاریخچه یکه صورت و یکه صورتهای رضا عباسی، بنیانگذار مینیاتور صفوی مورد مطالعه قرار گرفته است. تعداد زیاد نگاره ها و ذکر محل نگهداری آنها از امتیازاتی است که بر غنای محتوای این کتاب افزوده و برای پژوهنده ایرانی از اهمیت خاصی برخوردار است.