این کتاب اثر یعقوب آژند در زمینه ی نگارگری و تاکید بیشتر بر مکتب نگارگری تبریز دوره ی صفوی میباشد. که یک فصل مجزا در مورد مکتب قزوین و مشهد نیز دارد که فارغ از موضوع اصلی کتاب نیست. در کتاب به مراحل ایجاد مکتب تبریز در دوره ی شاه اسماعیل اشاره شده و اینکه چگونه بعد ها شاه تهماسب فرزند شاه اسماعیل دست حمایت از هنرمندان کشید. و نگارگران از پایتخت که قزوین بوده پراکنده شدند و روی هنر دیگر نواحی تاثیر گذاشتن.