ماه دل انگیز مه

جیمز جونز را خوانندهٔ فارسی‌زبان کمتر می‌شناسد، اما موقعی که نام «از این‌جا تا ابدیت» و «بعضی‌ها دوان دوان آمدند» به میان بیاید قدیمی‌ترها فوراً به خاطرشان می‌آید. این دو فیلم، به ویژه، «از این‌جا تا ابدیت» که در زمان خود از رویدادهای بزرگ و پر آوازهٔ تاریخ سینما و آکادمی اسکار به شمار می‌رفت فراموش‌نشدنی است. جونز در نوزده‌سالگی تحصیل را رها کرد و چون آدمی سخت احساساتی بود به خدمت نیروی هوایی در آمد. سال ۱۹۴۰ بود، جنگ جهانی دوم درگرفته بود، اما امریکا هنوز وارد جنگ نشده بود. او مدت زیادی در نیروی هوایی نماند، خود را به نیروی زمینی و رستهٔ پیاده منتقل کرد، شاهد ماجرای پرل هاربور بود و در جنگ اقیانوس آرام شرکت کرد و در گوادال کانال زخمی شد. پس از پایان جنگ به امریکا برگشت و در دانشگاه نیویورک به تحصیل پرداخت. در همان موقع بود که آرزو کرد نویسنده بشود، اما به او گفتند که این حرفه جالب و پول‌ساز نیست. در بیست و چهار سالگی به روزنامه‌نگاری روآورد و به رغم سن و سال کمش، تجربهٔ پنجاه ساله‌ها را از خود نشان داد. اولین داستانش «آنها خندیدن را به ارث برده‌اند » هرگز منتشر نشد. دومین کتابش « از این‌جا تا ابدیت » در سال ۱۹۵۱ شهرت و موفقیتی جهانی برایش همراه آورد، به ویژه پس از آنکه فرد زینمان، کارگردان بزرگ سینمای امریکا، آن را روی پرده برد و چند جایزهٔ اسکار نصیبش شد. جیمز جونز پس از رهایی از گرفتاری‌های مالی، امریکا را ترک کرد و در پاریس در جزیره سن‌لوی مستقر شد. بیش‌تر آثار جونز دربارهٔ جنگ دوم جهانی است و نیز تجربیاتی که خودش با شرکت در آن کسب کرده است. از آثارش «تپانچه»، «بزرگترین عشق» و «دریا برای نوشیدن» را می‌توان نام برد. «ماه دل انگیز مه» داستانی درباره انقلاب دانشجویی سال ۱۹۶۸ فرانسه است. جیمز جونز در حوادث ماه مه، در پاریس و در همان جزیرهٔ سَن‌لوی که بخشی از حوادث داستان در آن می‌گذرد سکونت داشت و کم و بیش ناظر همهٔ مراحل این رویداد بزرگ تاریخی و اثرات آن در زندگی مردم فرانسه بود. بنابراین توضیحاتش در این قسمت از داستان جنبهٔ مستند دارد. ماجرای اصلی کتاب بر دو پایه استوار است: حوادث ماه مه، و جریان زندگی یک خانوادهٔ امریکایی مقیم پاریس. جونز در این کتاب همچون دیگر نوشته‌هایش، هم نمی‌تواند قصهٔ تلخ و مرارت‌بار فساد ریشه‌دار در جامعهٔ امریکا را نادیده بگیرد و نوک تیز قلم انتقادآمیزش را متوجه آن نکند. از آن‌جا که این فساد و تباهی خود توسط یک امریکایی بیان می‌شود، بنابراین در صحت آن جای تردیدی باقی نمی‌ماند.