رساله موسیقی موسوم به کلیات یوسفی نگارش پیش از ۱۲۷۱ق

در این کتاب به آموزش موسیقی ایرانی و دستگاه‌های آن پرداخته شده است. کتاب حاضر، از معدود رساله‌های موسیقی دوران قاجار بوده و مشتمل بر یک مقدمه، پنج فصل و یک مؤخره است. نویسنده در مقدمه کتاب از فیثاغورث، افلاطون و ارسطو در مقام نخستین موسیقی‌دانان یاد نموده و برخی موسیقی‌دانان جهان اسلام را معرفی کرده و افسانه‌هایی پیرامون اختراع‌ساز عود، دوازده مقام و خواب کردن شنوندگان با نوای موسیقی، ذکر نموده است. سپس در فصل اول دوازده مقام موسیقی ایرانی و اسامی آنها را ذکر کرده و در فصل بعدی شش آواز مأخوذ از دوازده مقام را شرح داده است. وی فصل سوم نوشتار خویش را به ذکر اسامی بیست و چهار شعبه و بیان برخاستن هر دو از آنها از روی یک مقام و معرفی چهل و هشت گوشه اختصاص داده و در فصل بعدی به بیان تناسب وقت با آهنگ و شرّها پرداخته است.