نگاهی گذرا به مجموعه آثار «منوچهر احترامی» نشان میدهد که او تصمیم ندارد برای تمام مشکلات غامض بشری راهحل ارائه دهد، بلکه برعکس او گاهی به نقد مصداقهای پیش پا افتادهای میپردازد که از فرط ابتدایی بودن، مخاطب را به خنده وامیدارد. این امر از این لحاظ اهمیت دارد که در نهایت به مخاطب میباوراند که با رفع همان مشکلات و مصداقهای به ظاهر کوچک و غیرقابل اعتنا، بسیاری از مشکلات جامعه بشری خود به خود حل میشود. برای مثال در «نامهنگاریهای ولایات ثلاث»، نقد ظریف و دلنشین احترامی به کاغذبازیهای مرسوم و نظام بوروکراسی از جمله عمدهترین مشکلات انسان معاصر چشمگیر و احترامبرانگیز است. از دیگر ویژگیهای طنز احترامی، احاطه او بر ادب فارسی است. داشتن استعداد ذاتی، پویایی و عدم قناعت به داشتهها و دانستهها و تمرین و ممارست موجب شده است احترامی، آثار طنزآمیز خود را در قابهای مختلفی عرضه کند. عفت کلام و نجابت قلم از دیگر ویژگیهای طنز وی است. کتاب حاضر حاوی آثار طنز منوچهر احترامی در قالب نظم و عمدتا نثر است که عناوین برخی از آنها بدینقرار است: دعوا کردن عیال کبلهای با کبلهای؛ مهاجرت کردن احد فرزند قدیر؛ وعده آجیل؛ شنبهسوری علمی؛ جوامع الحکایات مرحوم ابوی؛ در فرزند کمتر زندگی بهتر؛ درشکه؛ گزارش فرار مغز میرمعصوم؛ و هذا حکایت شیرین عبارت.