امانوئل دونگالا (زادهی سال ۱۹۴۱ در برازاویل جمهورى کنگو) در پسربچهها هم از ستارهها زاده مىشوند داستان «ماتاپاری»، نوجوان امروزىِ آفریقایى، را نقل میکند که از نگاه داناى کل سادهدل رمان، به خواننده اجازه مىدهد با نگاهى سرشار از طنز، با تاریخ معاصر یک کشور استعمارزدهی آفریقایی (و بهتعبیرى همهی کشورهاى جهان سوم) آشنا شود. منتقدان دربارهاش نوشتهاند: «یک رمان بزرگ آفریقایى: برانگیزاننده اما معتدل، گسترده ولى موجز، ناب، بدون یک کلمه اضافه... تاریخى انسانى از قارهاى پررمزوراز و دستنیافته». «براى من پدربزرگ در زمرهی چیزهایى بود که وجودشان بدیهى است، تغییرناپذیر و همیشگى، که وجودشان احتیاج به توضیح و توجیه ندارد. چطور بگویم؟ مىتوانستم تصور کنم که یک ستاره در آسمان، سوخت هستهاىاش تمام شود وخاموش شود و بمیرد، محو شود؛ ولى کسى نمىتواند تصور کند که یک روز صبح از خواب بلند شود و ببیند که رود بزرگ ما، کنگو، سر جایش نیست؛ و پدربزرگ براى من مثل رود کنگو بود.»